KISAH MANGABUWAU

Suatu kisah yang terjalin secara mini ( kisah pendek ). Kisah ini biasanya piktif tetapi ada juga yang diangkat dari kejadian sehari – hari. Umumnya kisah – kisah yang diketengahkan ini kental dengan humor. Sampai sekarang di dalam masyarakat banjar, kisah mangabuwau ini masih hidup. Kisah mangabuwau ini diketengahkan oleh orang – orang banjar biasanya berumur 17 tahun ke atas, manakala berkumpul – kumpul dalam suatu pertemuan santai. Untuk memulai siapa yang berkisah terlebih dahulu terserah kesepakatan, biasanya surung kupak artinya bergantian membalas kisah dan atau di antara mereka ada yang tukang kisah yakni banyak mempunyai kisah, selebihnya hanya pendengar. Suasana sungguh diwarnai dengan gelak tertawa jika kisah sudah selesai dikisahkan. Tak jarang walau kisah ini dikisahkan berulang kali, bagi yang sudah tahu kisah ini ikut juga memperkuat kisah.

Demikian sekelumit tentang Kisah Mangabuwau. Dan bagi yang berminat mengisi laman ini silakan mengirimkan boleh lebih dari lima Kisah Mangabuwaunya ke email : merayusukma49@yahoo.co.id Terima kasih partisipasi Anda.

Senin, 11 Agustus 2008

HANDAK MINTA BASARAKAN


Ada sabuah rumah badiam dua laki bini. Suatu malam, rumah nangitu di rampuk urang. Pukuknya habis barang di rumah di rampuk. Nang maulah kasarikan lakinya nitu nangapa, kada pakara harta nang dirampuk tapi bininya diparkusa parampuk di hadapan muhanya. Inya kada kawa malawan parampuk pungkalanya inya dipasung parampuk, maulah inya kada badaya sama sakali.. Esuknya, inya mambawa bininya ka kantur urusan agama. Imbah sampai di kantur urusan agama inya baaadu lawan kapala kantur. Kapala kantur mandangarakan aduannya pina bingung, kada mangarti sahamahama. Imbah habis nang laki cacarancang nitu, balalu kapala kantur manyahuti, “ Ai, ini makamam salah wesel, mustinya manganai parampukan nangini urusan pulisi kada di sini. “ Kada ini urusan agama kada ka pulisi !” jar nang laki bakacak pinggang, muhanya habang wan manciling-ciling.” Hari ini biniku kusarak !”, jar nang laki. “ Umai purunnya ikam. Harta habis bini diparkusa. Kada kasianlah lawan bini “ jar kapala kantur. “ Patuh ! “ jar lakinya sambil manunjuk muka bininya. Bininya jua bingung malihat lakinya basasarik. Lakinya balinjang sambil manapuk mija. Urang nang ada di kantur jadi tumbur balalu bagarumbungan malihat. “Nangini ha” jar kapala kantur malamahi. “ Sampian ini pina karas handak manyarak bini, ayuam tarangakan sajalas-jalasnya nangapa masalahnya.”. Lalu jar nang laki, “ Aku kada kasal harta di rampuk urang tanapi biniku naini diparkusa di hadapan mukaku ! “. “ I’ih “ jar kapala kantur, “Tarus pang nangapa “. Nang laki manarusakan, “ Asalnya aku sarik wan parampuk nitu tanapi malihat biniku aku jadi sarik wan biniku !” Nang laki basatup satumat manahan hinak pina mahingal-hingal.” Siapa kada sarik ! Tahulah kapala kantur, biniku ! Biniku nangini, inya bahimat ma’ayak !”. Kada bisa lagi’ai nang manyaksiakan ada nang lihum, takarinyum, ada nang baunggut-unggut mambujurakan.***

Tidak ada komentar: