KISAH MANGABUWAU

Suatu kisah yang terjalin secara mini ( kisah pendek ). Kisah ini biasanya piktif tetapi ada juga yang diangkat dari kejadian sehari – hari. Umumnya kisah – kisah yang diketengahkan ini kental dengan humor. Sampai sekarang di dalam masyarakat banjar, kisah mangabuwau ini masih hidup. Kisah mangabuwau ini diketengahkan oleh orang – orang banjar biasanya berumur 17 tahun ke atas, manakala berkumpul – kumpul dalam suatu pertemuan santai. Untuk memulai siapa yang berkisah terlebih dahulu terserah kesepakatan, biasanya surung kupak artinya bergantian membalas kisah dan atau di antara mereka ada yang tukang kisah yakni banyak mempunyai kisah, selebihnya hanya pendengar. Suasana sungguh diwarnai dengan gelak tertawa jika kisah sudah selesai dikisahkan. Tak jarang walau kisah ini dikisahkan berulang kali, bagi yang sudah tahu kisah ini ikut juga memperkuat kisah.

Demikian sekelumit tentang Kisah Mangabuwau. Dan bagi yang berminat mengisi laman ini silakan mengirimkan boleh lebih dari lima Kisah Mangabuwaunya ke email : merayusukma49@yahoo.co.id Terima kasih partisipasi Anda.

Sabtu, 23 Agustus 2008

Guru Kalah

Guru handak maajar, sakulahannya jauh harus manyubarang pakai getek, lalu babuat ka getek. Di tangah sungai nang luas nitu guru bapapandiran wan tukang getek.

Guru : Pakacil pian sakulah lulusan sakulah nangapa.

Pakacil : Aku ni guruai kada sing sakulahan hidupku naini habis hagan bacari haja kadada waktu hagan sakulah.

Guru : Umai ruginya pian hidup. Kita parlu mancari kapintaran supaya salamat hidup di dunia. Hidupku Pakacilai habis hagan maajar haja.

Pakacil : Damintuah, Guru bisalah bakunyung

Guru : Nanginiam nang aku kada bisa

Pakacil : Nahikamam Guruai. Matan tadi jukung naini miris, kada sawat kasubarang hudah karam Ruai. Sia-sia am kapintaran Guru, kada salamat tu, mati lamasam.

Jumat, 15 Agustus 2008

MANCARI RASA

Mantang-mantang inya hacut, kakawanannya mahapaki. “ Alah ikam naini handak jua mangawini Galuh nitu, kada mambadai awak tuh hacut nang kaya diisap buyu, bacaramin dahulu. Kami haja manyarah. Cuba ikam pikir, pakakas kami tu nangkaya apa lagi ada nang ganal ada nang panjang ada nang ganal lawan panjang-panjangnya, dihantainya haja. Cuba ikam bayangakan, sadikit-dikit awaknya kada bagarak matanya bapajam pulang.” jar kakawanannya. Si Hacut karas jua handak mangawini Galuh. Imbah kawin Hacut wan Galuh, malam nitu kakawanannya mahintipakan. Kakawanannya malihat takajutan. Nangapa, Galuh pina badangsar, takusasai ulas tilam, takipaian guguling. Galuh manggah-mukuh, ayak kakanan salah ayak kakiwa luput maunggat kada kana. Hacut tanang-tanang haja. Kakawanan Hacut kakalahan. Ai, rupanya nangapa Galuh mancari rasa.***

Rabu, 13 Agustus 2008

BABINI SABUT

Rumah urang bahari tinggi-tinggi. Di bawah barunahan biasanya ada balaman nang bakukus. Kukusnya nitu hagan rumah kada banyamuk. Kanapa malamitu balaman pajah. Baucap nang laki wan bininya, “ Ding, kaka turunlah hulu mahidupi balaman nyaman kita baauran kada kanyamukan.” “ Inggih, ulun kina bakibah,”. Turun nang laki mahidupi balaman. Kanapa, sawaktu mangidupi api ampun nang laki tapair di atas sabut balalu mancurat. Pina lawas bahiyau ai nang bini, “ Sudahkah Ka “. “ Nahikamam Dingai ampun kaka sudah takaluar takana sabut.” Mandangar nitu, kada baparibasa sarik banar bininya lalu bakuciak. “ Mun kayaitu babini ha wan sabut !” ***

KISAH KADA HAJIN


Rami makan sarumahan. Iwaknya haliling. Rupanya si Tubab minantunya nitu, baucap, “ Ulun ma ai kada hajin makan haliling.” Padahal mintuhanya nitu banyak banar manggangan haliling. Urang rami banar baricap mangucupi haliling. Tangah malam kanapa Tubab padih parut lalu handak makan. Kaluarai inya matan kalambu. Manggarungkap. Dilihatnya samangkuk masih ada gangan haliling. Dilihatnya nasi habis. Tapaksa inya manumpas haliling. Supaya inya kada katahuan urang lalu dibawanya mangkuk tadi basambunyi. Lalu mangucupi haliling. Sakali inya mangucup tadangar bunyi malibung, sabab waktu mangucup kada tahunya inya taparak muhara tajau. Siangnya tumbur mintuha malihat kulit haliling basapai di lantai. Balalu bahiyau wan anaknya, “Luh, Luh pas jua ai aku manangguh malam tadi ada hantu tungaguk makan haliling. “ Ulun mandangar jua ma ai.Ulun takutan banar. Kamanakah abanya tadi kaluar kada sing padahan”, jar Si Aluh.Nang laki pura-pura kada mandangar. *****

KADA DAPAT AMPLUP

Di langgar ada tiga sap manyambahyangi urang mati. Sap partama malihat si mati bagarak lalu mambuka tutup karanda. Malihat nitu sap partama tadi katakutanan lalu bukah ka luar. Tatinggal sap nang kadua. Sap nang kadua nangini bukah jua katakutanan malihat si mati baduduk. Tatinggal sap nang katiga. Sap nang katiga nangini bukah jua imbah malihat si mati badiri. Di antara sap nang katiga saikung tatinggal, kada bukah. Si mati mamaraki nang saikung tadi lalu batakun, “ Ikam kanapa kada bukah, kada takutankah lawan diaku”. “Nangapa kada takutan, takutan banar “. Jar urang tadi. ” Kanapa kada bukah “. Sambil awak manggitir manyahuti, “ Aku balum dapat amplup, nang bukahan tadi sudah dapat amplup”. ****

PAJAH LAMPU

Babarapa hari ini lampu lastrik bagantian pajah. Pas takana giliran rumah Pa Adul pajah. Haratan pajah nitu, di kamar kadangaran suara Pa Adul kacup-kacup ada nang diisap. Kanapakah pas lampu banyala. Talihat Pa Adul maisap susu minantu. Malihat nangitu nang anak sarik lawan abahnya. “ Bah kanapa pian maisap susu bini ulun ! “. Pa Adul manyahuti, “ Kanapa sarik aku hanyar sakali maisap. Ikam tu rancak maisap susu mama ikam kada ha aku sarik”. ***

LADING SILIT

Imbah dibarii Pa Haji kutak nang babungkus nitu, Si Diang Kalintut bulik karumah, lalu bakiyau wan mamanya. “ Ma,ma, ulun dibari Pa Haji hadiah “. Mamanya mamaraki. Malihat bungkusan itu lalu badua baranak mambuka bungkusan. Umai himung banar nang anak isinya salawar handap, baju, wan ruk, masih bamirik. Batakun mamanya,” Kaya apa ikam nak sawat dibarii Pa Haji”. “ Ulun tadi maai naik ka atas jambu pas Pa Haji malihat ulun lalu Sidin manyuruh ulun turun. Imbahitu mambawai karumah sidin.”Hadangilah nak di luar aku maambilakan hadiah hagan ikam”, jar sidin.” Han kaya itu maai kisahnya”. Isuknya mamanya Diang rupanya handak jua mandapat hadiah Pa Haji lalu naik ka atas jambu. Gayut-gayut mamanya Diang di atas jambu. Di hadangi kadada jua Pa Haji lalu. Handak turun sudah ,asa kalawasan mahadangi. Babaya handak turun pas Pa Haji kalihatan bajalan. Mamanya Diang bagayut pulang pas di atas kapala Pa Haji. Pa Haji malihat ka atas, mamanya Diang babirangkangan di atas puhun jambu, kada sing salawaran. “ O,mamanya Diang turun, kalu gugur dahannya halus bursiah patah “, jar Pa haji. Mandangar disuruh turun, turunai mamanya Diang. “ Umpat aku ka rumah “, jar Pa Haji. Mairing mamanya Diang. “ Hadangi di luar “, jar Pa Haji. Kada lawas kaluar Pa Haji mambawa kutak babungkus surat kabar. “ Nih ambil aku mambari hadiah”, jar Pa Haji. Mahancap mamanya Diang manyambut balalu manggagas bulik. Imbah sampai di rumah pina kada sabar lalu mambuka kutak. Imbah dibuka apa nang dilihat sakalinya ada babarapa kutak halus, isinya lading silit. ****